Sevgililerim

Bu yazdıklarımın,blogta ilk yazım olmasını çok düşündüm.ancak yanlış değerlendirilebileceği endişesine kapılarak yazmamağa karar verdim.(ne halt etmekse)Fakat onlara karşı beslediğim duygularımın daha fazla içimde kalmasının bir manası olmadığını,eğer yazmazsam kendime karşı dürüst davranmıyacağımı düşünerek yazıyorum.Çünkü toplumumuz genelde Baba erkil ailelerden gelmektedir.Bu tür ailelerde baba çocuklarını çok sevdiği ve bu duygusunu onlara söylemek istediği halde toplumun"ne derler acabasından "soyutlanıp duygularını açığa vuramaz.Tabiki bu sonuçtan o da mutlu değildir,ama dedik ya "ne derler acaba...."
Bende baba erkil bir aileden geliyorum ama herhalde kurallar biraz daha esnekleştiki çocuklarımın yüzlerine,onları ne kadar çok sevdiğimi usanmadan defalarca söyledim ve şimdide herkes bilsin istiyorum."ne gerek varsa".
Öncelikle sevgili karıma çok teşekkür ederim.Bana böyle çocuklar doğurduğu ve yetiştirdiği için.Üç tane kızım var benim.En büyüğü 35 en küçüğü 28 yaşında ama benim gözümde onlar hala korunmaya muhtaç küçük çocuklar gibi.Bu görüşüm tabiki yanlış,fakat gel görki kendime bir türlü anlatamıyorum bunları.Bu nedenle bana kızdıkları bile oluyor,ne yapayım elimde değil.Onların en küçük mutsuzlukları dert oluyor içime ve acabalar hep cevapsız kalıyor.Bir yerleri ağrısa onlarla beraber yaşıyorum bu acıyı.Ne zaman içli bir türkü veya lirik bir şarkı duysam radyoda çocuklarım gelir aklıma ,bir de gurbettelerse gözlerim buğulanır,hasretleri yüreğimi yakar.Ve hiç bir zaman onların da bir hayatları olduğu gerçeğini kabullenemem ve bu gidişle de hiç te kabullenemiyeceğim.Beni affetsinler çünkü sadece bayramlarda onları görebilmek bana yetmiyor.Bu güne kadarki yaşamlarında en küçük bir saygısızlıklarını görmediğim gibi hiç bir zaman yüzümü yere getirecek hareketleri de olmadı.daha ne isterimki.sadece vs sadece kelimenin tam anlamıyle onlarla gurur duyuyorum.Her hangi bir yerde bir sohbette konu olduklarında duyduklarım bana büyük bir mutluluk ve kıvanç veriyor.Sevginin derecesi olurmu bilmem,eğer varsa, onlara olan sevgimi anlatacak kelime bulamıyorum.
Yaradana minnettarım ona sonsuz şükranlarımı sunuyorum ,bana böyle evlatlar verdiği için.
İyiki varsınız,iyiki tanrı sizlerin babası olmayı bana bahşetti çünkü sizler benim yaşama sebebimsiniz.Bir defa daha avazım çıktığınca haykırıyorum herkez duysun "SİZLERİ ÖLESİYE SEVİYORUM"Bir tanelerim.