deredentepeden

24 Nisan 2007

ÇOCUKLARIMIZDAN ÖZÜR DİLİYORUM.

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk bayramı hepimize kutlu olsun,sevgili dostlar. Tüm ulusal bayramlarda olduğu gibi,bu bayramda kutlamaları seyredebilmek ve biraz da nostalji yaşayabilmek amacıyla törenlerin yapıldığı alana gittim.Her taraf tıklım tıklım doluydu,kalabalık içinde bende kendime bir yer bulup minikleri seyre koyuldum. Rengarenk giysilerle bir çiçek denizini andıran,cıvıl cıvıl görüntüler içerisindeki çocuklarımızı görmek insana gerçekten gurur veriyordu.Yarının ümitleri olan bu yavruların gözlerindeki riyasız sevginin,yüzlerindeki o saf gülücüklerin hiç eksik olmamasını arzu ediyordu insan.Aydınlık yüzleri ile görev bilinci içinde okudukları şiirleri ve tüm içtenlikleriyle avaz avaz söyledikleri şarkıları dinlerken,benliğimi tutsak alan duygu selinin çıkmak için göz pınarlarımı zorlamasına engel olamadım.Peki tüm bu güzelliklerin yanı sıra biz büyükler olarak gelecek için iyi bir ortam sağlıyabildikmi acaba.Ben bu konuda üzülerek "Evet" diyemiyeceğim.Çünkü, doğduğu andan itibaren binlerce dolar borçla hayata merhaba diyen,Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün ilke ve ınkilaplarının hiç birini doğru dürüst koruyamadığımızdan,onlara yaşanılası bağımsız bir ülke yerine dışa bağımlı bir ülke bıraktığımızdan dolayı gerçekten üzgün ve karamsarım.Ülkemin bu duruma gelmesinde elimde olmayan nedenlerle benim de dahlim olduğu için çok mutsuzum.Onlara,"size iyi bir miras bırakamadığımız için özür dilerim"de diyemiyorum.Çünkü bana soracakları"Niçin'e"verebilecek yanıtım olamıyacaktır.Ve onlar bu kısır döngü içinde yaşamlarını sürdürebilmek için verecekleri amansız mücadelede bana küfretseler herhalde haksız sayılmazlar.Oysa, 92 yıl öncesi bizim bağımsız yaşayabilmemiz amacıyla emperyalist güclere karşı,dünyada bir örneği dahi bulunmayan mücadelede dökülen kanlar üzerine kurulan ülkeme ben sahip çıkamadığım için tekrar tekrar özür dilesem beni affedeceklerini hiç sanmıyorum. Fakat,ben yine,başta,Büyük Atatürk olmak üzere tüm çocuklarımızdan,63 yıllık yaşamımın büyük bir aymazlık içinde geçtiği için binlerce defa özür diliyorum.Lütfen beni affedin.Affetmek büyüklüğün şanındandır. Sizlerinki kadar saf olmasa bile, sevgi ile, yaşam pırıltısı dolu gözlerinizden öperim sevgili çocuklar. Yücel SULAR

4 Comments:

At 5:27 ÖS, Blogger avcı said...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

 
At 5:34 ÖS, Blogger avcı said...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

 
At 11:37 ÖS, Blogger hephercokhic said...

babacığım ben görmeyeli çok çalışmışsın:) ellerine sağlık görünce çok sevindim. Bi de yukarıdaki yorumlar senin adınla çıkmış ama senin yazdığını sanmıyorum.

 
At 11:37 ÖS, Blogger nu'n said...

canım Yücel amcam ellerin dert görmesin.:)

 

Yorum Gönder

<< Home

eXTReMe Tracker